هنگام خرید گردو خشک یا بو داده رنگ، بو و طعم باید بررسی شود. به خصوص آجیل بو داده معمولا در کشور ما به صورت روغنی، نمکی یا شیرین شده به صورت بسته بندی به فروش می رسد.
بنابراین باید به محتویات بسته بندی آجیل مخلوط شور دقت کرد و از خرید محصولات حاوی افزودنی های مضر خودداری کرد. فرآیند آسیاب گردو حتما باید در منزل انجام شود.
از نظر ارزش غذایی در آجیل ها، گردو در سال های اخیر به عنوان یک غذای فوق العاده تعریف شده است، زیرا حاوی فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی و چربی های سالم است.
گردو با طعمی که دارد از محبوب ترین دانه های روغنی است. گردو که در کلاس آجیل ارزیابی می شود اثرات مثبت زیادی بر بدن دارد.
مصرف منظم آن باعث تقویت سیستم ایمنی، درخشندگی پوست و جلوگیری از ایجاد چین و چروک می شود. با افزایش سطح ملاتونین در خون به الگوهای خواب کمک می کند. به لطف ترکیبات ملاتونین و پلی فنول موجود در آن، اثر آنتی اکسیدانی بالایی دارد.
گردو که طراوت خود را برای مدت طولانی در فصول پاییز و زمستان حفظ می کند، در صورتی که بلافاصله پس از خشک شدن در شرایط مناسب مصرف نشود، باید در پوسته نگهداری شود. وقتی در جای خشک و خنک نگهداری شود طراوت خود را برای مدت طولانی حفظ می کند.
در صورت شکستن پوسته باید در ظروف نگهداری مناسب هوادهی به مدت 6 ماه در یخچال و به مدت 1 سال در فریزر نگهداری شود.
گردوی خام و بو داده تقریباً به همان میزان کالری، پروتئین، چربی، کربوهیدرات و فیبر دارند. تفاوت ارزش غذایی بین آجیل خام و خشک در شرایط مناسب حداقل است. با این حال، همیشه مصرف گردو به صورت خام سالم تر است.
اگر قرار است نه خام بلکه برشته مصرف شود، باید حداکثر در دمای 140 درجه سانتیگراد حدود 15-25 دقیقه تفت داده شود.
مواد مضر (آکریل آمید، چربی های ترانس) ممکن است در فرآیند بو دادن در دمای بالا رخ دهند. در فرآیند بو دادن در این دما، از دست دادن ارزش غذایی گردو به حداقل می رسد.
اسیدهای چرب تقریباً آسیبی نمی بینند و آکریل آمید که به عنوان واکنش بین اسیدهای آمینه و قندها تعریف می شود، احتمال تشکیل آن کمتر خواهد بود.
مطالعات نشان داده است که آکریل آمید باعث سرطان می شود. گردوی بو داده را فقط باید چند روز نگهداری کرد. زیرا ماندگاری آجیل برشته شده فوق العاده کم است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.