بسیاری از صنایع از زغال سنگ و محصولات جانبی زغال سنگ استفاده می کنند. صنایع بتن و کاغذ مقادیر زیادی زغال سنگ را برای تولید گرما می سوزانند.
صنعت فولاد به طور غیرمستقیم از زغال بلوط در تهران به عنوان کک زغال سنگ برای ذوب سنگ آهن به آهن برای تولید فولاد استفاده می کند. دمای بالای ایجاد شده توسط سوزاندن کک زغال سنگ به فولاد استحکام و انعطاف پذیری لازم برای پل ها، ساختمان ها و خودروها را می دهد.
زغال سنگ می تواند به گازها و مایعاتی تبدیل شود که می تواند به عنوان سوخت مورد استفاده قرار گیرد یا برای تولید محصولات دیگر به مواد شیمیایی تبدیل شود.
گاهی اوقات این گازها یا مایعات را سوخت های مصنوعی یا سوخت های مصنوعی می نامند. سوخت های مصنوعی با حرارت دادن زغال سنگ در کشتی های بزرگ ساخته می شوند.
این سوخت ها در هنگام سوزاندن آلاینده های هوای کمتری نسبت به سوزاندن مستقیم زغال سنگ تولید می کنند.
در داکوتای شمالی، کارخانه سوخت‌رسانی دشت بزرگ، زغال‌سنگ را به گاز طبیعی مصنوعی (سینگاز) تبدیل می‌کند. گاز سنتز تولید شده از زغال سنگ نیز می تواند برای تولید برق و هیدروژن استفاده شود.
در حال حاضر، هیچ تأسیسات تجاری در ایالات متحده، مایعات را از زغال سنگ تولید نمی کند، اما زغال سنگ برای دهه ها در آفریقای جنوبی به مایع تبدیل شده است.
زغال سنگ چیزی است که ممکن است حداقل یک بار در زندگی با آن برخورد کرده باشیم. این ماده ای رایج است که در بسیاری از خانه ها و حتی در صنایع بزرگ استفاده می شود. همانطور که گفته شد، ما در اینجا در مورد زغال سنگ و برخی از کاربردهای آن مطالعه خواهیم کرد.
زغال سنگ اساساً یک سنگ رسوبی قابل احتراق است که معمولاً در قسمت هایی به نام بستر زغال سنگ یا درزهای زغال سنگ وجود دارد.
معمولاً سیاه یا قهوه ای مایل به سیاه رنگ است و به طور کلی میلیون ها سال طول می کشد تا شکل بگیرد.
زغال سنگ عمدتاً توسط فرآیندهای زمین شناسی تشکیل می شود. این نوعی سوخت فسیلی است که سال ها پیش از بقایای گیاهان مرده ایجاد شده است. به عنوان یک منبع انرژی تجدید ناپذیر طبقه بندی شده است.
علاوه بر این، زغال سنگ از عناصری مانند کربن، گوگرد، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن و غیره تشکیل شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.